αναβορβορύζω

ἀναβορβορύζω (Α)

μουρμουρίζω δυνατά, επιδοκιμάζω φωναχτά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα-* + βορβορύζω «γουργουρίζω», λ. ηχομιμητική].